Het continuüm van geweld is een concept dat alle vormen van gendergerelateerd geweld omvat en als één geheel beschouwt in plaats van als een hiërarchisch proces.

Het concept werd eind jaren 1980 getheoretiseerd door de feministische sociologe Liz Kelly als een manier om de verschillende facetten van geweld te begrijpen. Het wordt gebruikt om gendergerelateerd geweld te integreren in een systeem van patriarchale sociale overheersing, waarin vrouwen lijden onder een veelheid van vormen van geweld die verband houden met hun geslacht en/of gender. Ondanks de ontwikkeling van rechten in de richting van meer gelijkheid, zijn vrouwen nog steeds het slachtoffer van het meeste geweld in de wereld, ongeacht hun leeftijd, sociale afkomst, cultuur of geografische locatie.

Het is misschien verleidelijk om deze vormen van geweld te rangschikken van de ernstigste naar de minst ernstige, maar in de praktijk blijkt al snel dat dit geen zin heeft.

Ten eerste omdat eenzelfde voorval niet voor iedereen even ernstig aanvoelt.

Ten tweede, en bovenal, omdat al dit geweld nauw met elkaar verbonden is en elkaar voedt. Het tolereren van sommige vormen van geweld komt neer op het tolereren van alle vormen van geweld. Fysiek geweld leidt bijvoorbeeld tot een verhoogd risico op het ontwikkelen van een posttraumatische stressstoornis (psychologisch geweld), wat een vermindering of zelfs volledige stopzetting van het werk met zich meebrengt. Dit leidt tot een inkomensdaling (economisch geweld). Dit kan ertoe leiden dat men een hele reeks stappen moet ondernemen om zijn rechten te doen gelden (als slachtoffer en/of economisch), wat het risico op institutioneel geweld verhoogt. Bovendien kan het seksuele leven sterk beïnvloed worden door deze geweldvormen, net als het sociale leven.

Met andere woorden, één vorm van geweld staat zelden op zichzelf. Seksueel geweld gaat bijvoorbeeld vaak gepaard met psychisch geweld. Huiselijk geweld daarentegen combineert alle vormen van geweld en houdt helaas niet op bij de scheiding.

Ten slotte kunnen zelfs de vormen van geweld die over het algemeen als de minst ernstige worden beschouwd, dodelijke gevolgen hebben. Seksistische grappen lijken misschien onschuldig, maar ze zijn ook verbonden met alle andere vormen van geweld. Ze dragen bij aan een visie op de wereld waarin vrouwen objecten van spot zijn die minder waarde hebben dan mannen. Dit geeft aanleiding tot het recht om vrouwen geweld aan te doen en maakt het onmogelijk om onderscheid te maken tussen wat grappig en wat gewelddadig is. Als gevolg hiervan maken ze actief deel uit van dit continuüm, en dus van alle andere vormen van geweld, waaronder verkrachting en féminicides.